Con este poema dou por rematado este tempo de "Frouma para un inverno irto". Tempo de moita cinsa, para nada irto, no que abrollaron unhas poucas de ducias de haikus e tamén algúns poemas.
Fun lareira, amor.
Vento cobizoso que ardeu
en ti pensando.
Fotografía: Yanire Fernández
Ningún comentario:
Publicar un comentario