28 de set. de 2015

26 de set. de 2015

Máis forte que o resto / Tougher Than The Rest

O pasado mércores 23 de setembro foi o aniversario de Bruce Springsteen, para min, un dos músicos máis grandes de tódolos tempos.
Quería ter un recordo especial nesa data do seu aniversario, mais non tiña rematada a traducción dun deses poemas que fixeron que unha canción sexa inigualable. Todo neses versos, e nesa música é sensibilidade, ningunha nota está de máis, nada falta e nada sobra. Esa conxunción maxistral é o que fai inmorredoiras algunhas músicas.
Parabéns, con retraso, para o xenio! Parabéns para todos os que gozamos da súa creatividade!



Máis forte que o resto

Ben, é sábado pola noite
está completamente vestida de azul
eu estiven observando algún tempo
quizais ti tamén me observaches.

Entón alguén marchou
deixando tras de si un corazón confundido.
Ben, si estás a procura de amor
querida, eu son máis forte que o resto.

Algunhas mulleres queren un atractivo Dan
ou algún encantador Joe.
No seu brazo algunhas mulleres
queren un doce Romeo.

Ben, mais aquí querida
aprendín que se ten o que é posible
si se ten a coraxe suficiente para amar
querida, eu son máis forte que o resto.

A estrada é escura
e a liña é moi, moi fina
mais quero que saibas
que a vou pisar cando ti queiras.

Quizais os outros noivos seus
no pasaron a proba.
Ben, se estás preparada e con coraxe para amar
querida, eu son máis forte que o resto.

Ben, non é ningún segredo
eu estiven roldándote unha ou dúas veces.
Ben, eu non sei, querida
quizais ti tamén me roldaches.

Mais preséntase outro baile
todo o que precisas facer é dicir si
e se estás preparada e con coraxe para amar
querida, eu son máis forte que o resto.

Se tes a suficiente coraxe para amar
querida, eu son máis forte que o resto.

Tadución: Suso Díaz

Fotografía: Sofía Díaz Paz

23 de set. de 2015

21 de set. de 2015

Versos nun calendario sen follas IV


Quixo ser pedra,
simular natureza.
Ficou metáfora.

Viaje de (h)ormigón por la alta Extremadura, 1976. Escultura de Wolf Vostell en Los Barruecos.

Fotografía: Suso Díaz

17 de set. de 2015

Versos nun calendario sen follas III


O outono amósase con bágoas na fiestra.
Mentras...
a miña alma
é un río desbordado de sentimentos
sen desembocadura.


Fotografía: Suso Díaz

1 de set. de 2015

Versos nun calendario sen follas I

Rematou agosto e con el rematan e comezan proxectos, ideas, ilusións...
No día de San Ramón, festa na aldea de Torno -Lobios- (que tan ben describe Benito Fernández Alonso en 1885), era onde nos dabamos cita cada ano para pechar o verán, alí conxugabamos a ledicia coa tristura de ter que voltar á rutina, ao lugar de estudio, de traballo...
Co fin do agosto marchaban os amores de verán, as amizades que viñan de lonxe, os días sen día, as noites cativas...

Deixando atrás a memoria, e para tentar saír da asolagadora rutina diaria, procurarei nos versos o refuxio onde asentar os pensamentos. Comeza aquí unha nova serie de poemas, haikus... que dei en chamar "versos nun calendario sen follas".

Así se evaporou a vida
pola físgoa dos ollos
que te esculcaron nun soño
que só foi ilusión.


Ilustración: Judith Tomaz