1 de xan. de 2016

Versos nun calendario sen follas XXXVI

Comezo o ano, cun poema, co desexo de que sexa venturoso para tod@s @s que vos pasades por aquí.


Vou ficando só,
decrépito, cuberto da ferruxe
que corroe o tempo deshabitado.
Sentirte é unha ilusión
que foxe como palabras caladas
pola fiestra da vida.


Fotografía: Fernando Bagnola

2 comentarios:

Fernando Bagnola dixo...

Mi gusta mucho!!!! Abrazo

Suso Díaz dixo...

Obrigado por me deixares ilustrar os versos co teu fermoso traballo.
Aperta.