A Salgueiro Maia
En ti acredito
a forza da palabra.
Semente eterna.
A tebra ficou núa
coa luz morna do día.
Os ollares floreceron co teu devezo,
coa cerna dun futuro
no que brincan os soños
na quietude silente
dos que abafan a esperanza.
Na verba limpa
sempre agromará impía a primavera
os azos dun tempo irredutible
que abrolla no latexo
dos que erguen a dita.
Ningún comentario:
Publicar un comentario