23 de dec. de 2015

6 poemas 6. Presentacións en Vigo e Santiago de Compostela

O vindeiro sábado 26 de decembro presentamos na Libraría Cartabón de Vigo, ás 20:00 horas o poemario colectivo homenaxe a Federico García Lorca cun acróstico para Ánxel Casal.


O luns 28 de decembro a presentación será en Santiago de Compostela, na Libraría Couceiro ás 20:00 horas.


Vémonos!

22 de dec. de 2015

Cos meus mellores desexos para o 2016

Un ano dá para moito, e todo resulta máis doado cando os esforzos, os soños, os desexos se comparten. Sumar para multiplicar, para medrar.
Grazas por este ano de amizade.
Saúde, sorte, ledicia e amor.


21 de dec. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXXV

Hoxe é o solsticio de inverno, a noite máis longa do ano.


A noite é un xélido destino:
sen ti,
sen min.
Unha melodía sen son
na partitura do desexo.
Ollos que se abren a un fin
sen comezo.
A noite é un xélido destino:
sen ti,
sen min.


Ilustración: Jessy

20 de dec. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXXIV


Buscarte aí
onde comeza a vertixe
dos silencios que mellor soan,
nas salinas engurras das palabras
que nos atan nun baille de ondas
levitando incesantemente.


Fotografía: Carla Bessa

16 de dec. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXXIII


Fenderme en ti.
Recobralos sentidos
dende a quentura.
Procurarnos na falla,
dentro, envoltos na lava.


Fotografía atopada na rede: Autor/a decoñecido/a

11 de dec. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXXII


Irremediablemente
o sol apágase
no horizonte das ilusións.
Entre cascallos
aínda latexo.


Fotografía: Suso Díaz

9 de dec. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXXI

Hoxe é o aniversario de miña avoa materna. Son 89 anos de amor aos seus, de entrega e sacrificios inigualables, de silencios e sufrimentos, de presencia e memoria. Estes versos son para ela, que me criou, que dalgún xeito moldeou o que son. Sempre está presente, moito máis nestes momentos delicados de saúde.


A avoa Pepa da Celedonia

O tempo é unha composición sonora
que enche os ouvidos de silencios
que foxen ao entendemento.
As palabras na tona dos dedos,
acariñando os baleiros,
fican para sempre na memoria da pel.
Todo se repite
e nada é o mesmo.
Os días vanse polo horizonte
dos calendarios sen data,
só fica a memoria do cativo
que se erguía ledo
co canto das vacas
e o ollar perdido
nun mundo de ilusións
que se foron queimando
na lareira da vida;
agás, a memoria dos latexos
no teu colo morno de sorrisos.

8 de dec. de 2015

Imaxina (Imagine)

No 35 aniversario do asasinato de John Lennon.


IMAXINA

Imaxina que non hai ceo,
é doado se o intentas.
Sen inferno debaixo nosa,
enriba de nós, só o ceo.

Imaxina todo o mundo
vivindo o seu día a día...
Imaxina que non existen paises,
non é difícil facelo.

Nada polo que matar ou morrer,
nin tampouco relixión.
Imaxina todo o mundo,
vivindo a vida en paz ...

Podes dicir que son un soñador,
mais non son o único.
Agardo que un día te unas a nós,
e o mundoserá un.

Imaxina que non hai posesións,
pregúntome se podes.
Sen necesidade de abundacia ou fame,
nunha irmandade dos homes.
Imaxina a todo mundo,
compartindo o mundo...

Podes dicir que son un soñador,
mais non son o único.
Agardo que un día te unas a nós,
e o mundoserá un.


Tradución: Suso Díaz

Autor/a da ilustración descoñecido/a 

7 de dec. de 2015

Adianto editorial: “6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca” no Caderno da Crítica

Hoxe Moncho Nicolás fala dos 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca, no seu Caderno da Crítica.

"Este libro, singular e único na súa concepción, está coordinado por Suso Díaz e Helena Villar Janeiro e vinculou un total de trinta e seis poetas e sete persoas do ámbito da ilustración."

Fragmento dos primeiros versos inspirados pola “Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta” que uniu as voces de Suso Díaz, Miguel Ángel Alonso Diz, Xoán Carlos Domínguez Alberte, Baldo Ramos, Lorena Rei e Noelia Rodríguez.

3 de dec. de 2015

Presentación do libro "6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca"

Chegou o mes de Nadal e vén con moi boas novas.


O vindeiro xoves 17 presentarase no I Salón do Libro e da Lectrua ABECEDARI@, na cidade da Coruña este libro que coordinei con Helena Villar Janeiro, no que participamos 36 poetas e 7 ilustradores galegos.

A idea partía dos "Seis poemas galegos" de Federico García Lorca. Fixemos seis grupos de 6 poetas, e cada grupo tiña que facer un poema conxunto inspirado nun poema previamente escollido dos de Lorca. Ademais, cada poeta participaría con un poema propio. Así xuntamos 42 poemas novos e tamén os 6 poemas de Lorca.

Os ilustradores inspiraron a súa ilustración no poema común. A portada lorquiana do libro é de Xosé Vizoso.


Edita o libro: Biblos Clube de Lectores.

PARTICIPANTES:

Madrigal â cibdá de Santiago
1. Helena Villar Janeiro (coordinadora)
2. Marica Campo
3. Francisco X. Fernández Naval
4. F. R. Lavandeira
5. Xesús Rábade Paredes
6. Miro Villar
Nolo Suárez (Ilustración)

Romaxe de nosa Señora da Barca
1. Modesto Fraga Moure (coordinador)
2. Rocío Blanco Formoso
3. Alfredo Ferreiro
4. Alexandre Nerium
5. Emma Pedreira
6. X. H. Rivadulla Corcón
Viki Rivadulla (Ilustración)

Cántiga do neno da tenda
1. Marta Dacosta Alonso (coordinadora)
2. Xosé María Álvarez Cáccamo
3. Ledicia Costas
4. Paco Souto
5. Eva Veiga
6. Rafa Vilar
Alfonso Costa (Ilustración)

Noiturnio do adoescente morto
1. Yolanda Castaño (coordinadora)
2. Lucía Aldao
3. Xiana Arias Rego
4. Olalla Cociña
5. Gonzalo Hermo
6. María Lado
Marita Martín Carmona (Ilustración)

Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta
1. Suso Díaz (coordinador)
2. Miguel Ángel Alonso Diz
3. Xoán Carlos Domínguez Alberte
4. Baldo Ramos
5. Lorena Rei
6. Noelia Rodríguez
Irene Silva Xiráldez (Ilustración)

Danza da lúa en Santiago
1. Lucía Novas (coordinadora)
2. Alba Cid
3. Xosé Daniel Costas Currás
4. Rosa Enríquez
5. Míriam Ferradáns
6. Ismael Ramos
Antón Sobral (Ilustración)

29 de nov. de 2015

27 de nov. de 2015

Eu tamén son un ninguén

Á memoria de Xosé Neira Vilas.


Eu tamén son un ninguén.

Non comín pantrigo
e xa perdín os dentes
da memoria labrega.

Eu tamén son un ninguén.

Ando polas quenllas espindo pasos
onde atoparme, onde atopar
cantos sen ruído.

Eu tamén son un ninguén.

Vou dando tombos pola vida
sen decatarme que choro coma un cativo
as feridas dun tempo sen sorrisos.

Eu tamén son un ninguén.

Ollo espellos nos que non me reflexo,
nos que te procuro e non me atopo,
e non te atopo.

Eu tamén son un ninguén.


Fotografía: Suso Díaz

26 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXIX


Ábrete en min.
Cúbreme de mornura
nas irtas noites.


Imaxe atopada na rede. Autor/a descoñecido/a.

22 de nov. de 2015

20 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXVI

No Día Universal do Neno.


Todo nas pálpebras é soño.

Verbas que espertan curiosidade,
mans que esculcan as engurras do vento.
Cada detalle é un sorriso
e as bágoas son de enteiro lamento.

Todo nas pálpebras é soño.

A vida é unha ilusión sen tempo
e a morte un horizonte inabarcable.
A felicidade é un estado que se perde
coa irreal realidade da inocencia.

Todo nas pálpebras é soño.



Fotografía: Vasco Patricio

17 de nov. de 2015

Je ne suis jamais allé à Paris



Agradezolle enormemente a Fraçois Davo, amigo e poeta, a tradución que fixo do poema adicado a París.


Je ne suis jamais allé à Paris.



J'ai entendu chanter sa beauté,

idéalisée...

Ses nuits de bohème

et ses rues peuplées de fées...



Je ne suis jamais allé à Paris.



J'ignore tout de ses parfums

des heures qui se drapent de regards

et de celles qui se dénudent dans le clair obscur

des passages du désir...

J'ignore aussi les pas perdus

qui se retrouvent dans une étreinte

dans l'incandescence froide du fer

-coeur inversé-

qui bat à ciel ouvert.



Je ne suis jamais allé à Paris.



Je sais que tout le sang est rouge

que les larmes brûlent les lèvres déchirées

et que toutes les morts sont inutiles.

D'un sourire ne jaillit que la vie.

Tradución: Fraçois Davo


Fotografía: Juan Carlos López

15 de nov. de 2015

Nunca he estado en París


Onte compartía aquí un poema inspirado nos tráxicos atentados de París. Máis tarde recibía unha mensaxe de Ramón Suárez Álvarez, galego afincado en Bos Aires, que me transmitía a intención de ler o poema hoxe, como fixo, no seu programa de radio Con Vós de Radio Cultura da quinta provincia.

Fíxome moita ilusión. En Bos Aires teño amizades polas que sinto moito afecto, ademais dos vencellos familiares con esa cidade por parte de nai.

Ramón pedíume que lle traducise ao español o poema, este é o resultado.

Nunca he estado en París.

Sé de su belleza cantada,
idealizada ...
De sus noches bohemias
y de sus calles con hadas ...

Nunca he estado en París.

No sé nada de sus olores
de las horas que se visten de miradas
ni de las que se desnudan a media luz
en los callejones del deseo.
Tampoco sé de los pasos perdidos
que se encuentran en un abrazo
en la fría incandescencia del hierro,
-corazón invertido-
que late en cielo abierto.

Nunca he estado en París.

Sé que toda la sangre es de color rojo,
que las lágrimas salan los labios rotos
y que todas las muertes son inútiles.
Solo la vida se muestra en una sonrisa.
 


Moito me agradaría que este poema se traducise ao francés.

Imaxe: Paz, amor e Eiffel por Jean Jullien

14 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXIV


Nunca fun a París.

Sei da súa beleza cantada,
idealizada...
Das súas noites bohemias
e das súas rúas con fadas...

Nunca fun a París.

Nada sei dos seus cheiros
das horas que se visten de ollares
nin das que se ispen a media luz 
nas quenllas do desexo.
Tampouco sei dos pasos desencontrados
que se atopan nun abrazo
na fría quentura de ferro,
-corazón inverso-
que latexa ceo aberto.

Nunca fun a París.

Sei que todo o sangue é vermello,
que as bágoas salgan os beizos quebrados
e que tódalas mortes son inútiles.
Só a vida se amosa nun sorriso.

Recitado por Ramón Suárez Álvarez

 
Pintura de Robert Holzach

9 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXIII


Perdido no ar
agárdote escribindo
estes silencios.


Fotografía atopada na rede. Autor/a descoñecido/a.

7 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXII


Somos comezo de todo.
Sombras sen sol
procurándose na difusa luz
que se esvaece polo horizonte
               inabarcable
onde navegamos sen brúxula
a un norte imaxinario
por construírmos,
por construír
un amor que agarda.
Somos comezo de todo,
               ou case...


Fotografía: Autor descoñecido

5 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XXI


Arrinco flores
de amor, nun xardín ermo,
sen esperanzas.


Ilustracións atopada na rede. Autor/a descoñecido/a.

3 de nov. de 2015

Versos nun calendario sen follas XX


Saber outro eu
que camiña comigo
sen eu saber.


Fotografía atopada na rede. Autor/a descoñecido/a.

1 de nov. de 2015

Dezanove anos de amor!

Hoxe, miña filla Sofía, está de aniversario. Estes versos son para ti, moitísimos parabéns!!!



Son dezanove
crisoles de amor vivo
nun tempo aberto.
Latexos compartidos,
ollares sementados.

28 de out. de 2015

26 de out. de 2015

Versos nun calendario sen follas XVII


A vida esgótase silandeira
polas rúas dunha cidade
que non me recoñece,
onde quizais xa nada me agarda.
Procuro un destino
que conxugue os pensamentos
cada vez máis irtos,
e todo me devolve
ao espello no que te ollo.
O outono vacía os días de luz
e nas noites
deixase notar o frío.
Amar por amar
é excesivamente doloroso.


Fotografía: Cecy Jup

24 de out. de 2015

22 de out. de 2015

Versos nun calendario sen follas XV


Vou polo monte
da túa indiferenza
descalzo, núo.


Pintura atopada na rede de autor descoñecido.

20 de out. de 2015

Versos nun calendario sen follas XIV

No día da/o poeta.


Poeta es ti, amor!
Verso dos meus latexos.
Fenda que sandas.
En ti, sen ti, derrétome,
constrúo ledas metáforas.


Ilustración atopada na web do GAIÁS. Autor descoñecido.
Tradución e composición dos versos: Suso Díaz

16 de out. de 2015

14 de out. de 2015

Versos nun calendario sen follas XI


En plena noite
búscote na soidade
dos pensamentos.
Íspome nas palabras
que penso, e non che digo.



Fotografía: Yenire Fernández

10 de out. de 2015

Poetas en lingua portuguesa

Comparto aquí esta presentación que fixen de poetas portugueses de tódolos tempos. Foi un encargo que me fixo o coordinador do Clube de Leitura de Portugués. Coma calquera escolla é persoal, e faltan moitos, moitísimos que me agradaría engadir, máis non podía ser moi longa.
Comezo con Martín Codax, pois no sistema educativo portugués é obrigatorio estudiar a poesía galaico-portuguesa.