Queriamos facer un espazo semanal adicado a poesía, e abofé que o tentamos, que fixemos todo o que estivo nas nosas mans. Con certeza, cometemos moitos erros, uns por descoñecemento, outros por tentar manter un programa en directo, co que iso supón. Mais, de calquera xeito, pagou a pena todo o esforzo, a recompensa foi enorme, en forma de amizade, de coñecemento, e de asulagarnos de tanta poesía que, doutro xeito, talvez non tivesemos a ocasión de coñecela.
Sempre agradeceremos a todos os que fixestes posíbel esas dúas tempadas, a todos os que dalgún xeito apoiastes esta iniciativa, de maneira especial, a todos os que nos oiades cada semana. Xamáis esqueceremos as colaboracións de Ramón Nicolás, José María Cumbreño e Javier Carmona, mergullarse na poesía con eles, foi unha honra.
Nós queriamos, con ese humilde espazo, homenaxear o bo facer do poeta extremeño Ángel Campos Pámpano. O seu traballo a prol da cultura na terra arraiana, e a súa obra poética, son unha referencia.
Os micros están pechado, máis a poesía medra...
Luar
1
La luna arriba es un hallazgo:
un asombro de luz para los ojos
su color alto y quieto.
El luar
ilumina la mano que procura
-a solas en la playa-
la lucidez vacía, indecible
de ciertos nombres...
2
Con el agua se borran
los signos del poema.
Se humedece el aire
que sube hasta las rocas.
Mientras la noche blanca
se da al silencio.
3
El mar de pronto.
La luna en la ola
empalidece.
Y la arena ya lista
para escribir de nuevo.
Ángel Campos Pámpano "La ciudad blanca"
2 comentarios:
Fue especial, Suso, y un orgullo haber participado en algo tan diferente. Cuando quieras continuamos.
Gracias amigo. Tal vez, en el futuro, los micros se abran nuevamente.
Abrazo en espiral.
Publicar un comentario