8 de mar. de 2016

A miñas avoas

Neste Día da Muller, verbas e versos para miñas avoas.
Elas son unha parte fundamental dos alicerces que me sustentan. 
Mulleres na guerra, mulleres na posguerra; dura vida de labregas, de nais, de avoas. Enorme exemplo de xenerosidade.

Pepa da Celedonia             Pepa do Pementa

Os meus pés son de barro.
Camiño sobor da auga
do teu pensamento.
Son un anaco de nada
con forma definida,
unha mancha de terra
que se moldea
con verbas e aloumiños.
Sinto o vento nos ollos que esculcan,
que bagoan
e se reconfortan no teu rostro.
Os pasos comezan sen destino,
empurrados por arelas,
alentados dende o berce
onde fican as raizames inmorredoiras
do que son.

Ningún comentario: