Nunca fun a París.
Sei da súa beleza cantada,
idealizada...
Das súas noites bohemias
e das súas rúas con fadas...
Nunca fun a París.
Nada sei dos seus cheiros
das horas que se visten de ollares
nin das que se ispen a media luz
nas quenllas do desexo.
Tampouco sei dos pasos desencontrados
que se atopan nun abrazo
na fría quentura de ferro,
-corazón inverso-
que latexa ceo aberto.
Nunca fun a París.
Sei que todo o sangue é vermello,
que as bágoas salgan os beizos quebrados
e que tódalas mortes son inútiles.
Só a vida se amosa nun sorriso.
Recitado por Ramón Suárez Álvarez
Pintura de Robert Holzach
Ningún comentario:
Publicar un comentario